Bizets eerste grote poging om een dramatisch lyrisch drama te schrijven, kon het publiek niet overtuigen. En ook later bleef het werk in de schaduw staan van het enorme succes dat Carmen geworden was. Van Les Pêcheurs de perles bleef bijna alleen het prachtige duet Au fond du temple saint in het collectieve geheugen bewaard en hield het oordeel over het libretto als slecht maakwerk de opera weg van de scène. De opera over parels en vissers bleef als het ware zelf in de schelp verborgen. Ten onrechte, want achter het gebalde, soms sentimentele verhaal en het oppervlakkig exotische coloriet schuilt een opvallend modern thema: de nostalgie naar de puurheid uit de jeugd. De momenten van liefde en vriendschap, die toen beleefd werden, zijn met de jaren en onder druk van de realiteit bezoedeld en lijken niet meer mogelijk. Les Pêcheurs de perles vertelt minder over het lot van echte parelvissers, dan over de de zoektocht naar de zuivere parels uit het verleden.